Συνέντευξη Τύπου του ΠΑΜΕ
Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου
2021
Δίνουμε σήμερα τη
Συνέντευξη Τύπου γιατί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς είναι απαράδεκτη.
Η εικόνα που έχουν
συγκεντρώσει τα συνδικάτα μέσα από τους κλάδους, στους χώρους δουλειάς δείχνει
ότι η έξαρση του κορωνοϊού είναι ραγδαία. Σήμερα το απόγευμα θα βγουν οι
αρμόδιοι, Χαρδαλιάς και κυβέρνηση και θα μας κουνούν πάλι το δάχτυλο, ότι
φταίμε εμείς γιατί δεν τηρούμε τα μέτρα και στο δια ταύτα η μόνη λύση είναι
μένουμε σπίτι.
Τι όμως δεν λένε;
Με τα στοιχεία που είδαν
το φως της δημοσιότητας στον ΕΦΚΑ έχουν εγγραφεί (με βάση τα τελευταία
διαθέσιμα στοιχεία του 2019) 277.733 εργοδότες, οι οποίοι απασχολούν συνολικά
1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους, στο σύνολό τους ιδιωτικοί υπάλληλοι που
αντιπροσωπεύουν περίπου το 45%-50% του συνόλου των “απασχολούμενων” της χώρας
(σ.σ. οι υπόλοιποι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι αγρότες ή
αυτοασχολούμενοι με άλλες δραστηριότητες).
Οι εργοδότες που
απασχολούν πάνω από 10 άτομα ο καθένας, είναι 47.778 και μισθοδοτούν συνολικά
1,205 εκατομμύρια εργαζόμενους, κάτι που σημαίνει ότι αντιστοιχούν περίπου 25
ανά εργοδότη.
Περισσότεροι από τους
μισούς μισθωτούς εργάζονται είτε σε επιχειρήσεις με πάνω από 250 εργαζομένους,
είτε σε επιχειρήσεις που απασχολούν από 10 μέχρι 49 εργαζομένους (26% και 27%
αντίστοιχα).Ενώ 17 επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 4.000 άτομα.
Οι μισές επιχειρήσεις της
χώρας δραστηριοποιούνται σε τρεις κλάδους: ξενοδοχεία και εστιατόρια, λιανικό
εμπόριο και χονδρικό εμπόριο.
Κι από τις άλλες μισές
στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα, η Υγεία απασχολεί 96.799
εργαζόμενους(συμμετοχή 6,41%), η βιομηχανία τροφίμων 80.000 (με συμμετοχή 5,3%)
και η εκπαίδευση57.000 (συμμετοχή 3,82%).
Κι αν συνυπολογίσουμε
πόσες από αυτές είναι κλειστές με κρατική εντολή, ο αριθμός των επιχειρήσεων σε
λειτουργία είναι ακόμη μικρότερος.
Όλα αυτά είναι στοιχεία,
αριθμοί, που όχι μόνο γνωρίζει καλά η κυβέρνηση, αλλά ξέρει και τα ονόματα και
τις διευθύνσεις που αντιστοιχούν σε κάθε έναν από τους χώρους δουλειάς.
Ας βγει λοιπόν να μας πει
πού, πότε και πόσες φορές έκαναν οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί ελέγχους και
ποια ήταν τα αποτελέσματα;
Όπως ανακοινώνουν κάθε
απόγευμα τα κρούσματα ανά περιοχή, να μας πει η κυβέρνηση σε ποιες από τις
μεγάλες -έστω- επιχειρήσεις εμφανίστηκαν κρούσματα; Ποιες ήταν οι ενέργειες του
ΕΟΔΥΥ, οι ιχνηλατήσεις, πόσοι εργαζόμενοι μπήκαν σε καραντίνα; Πόσοι έχουν
νοσηλευτεί, πόσοι έχουν χάσει τη ζωή τους;
Να μας πουν σε ποιες
επιχειρήσεις επιβλήθηκαν πρόστιμα; Ξέρετε σαν αυτά που πέφτουν βροχή κάθε μέρα
στους «απείθαρχους», σαν αυτά που ρίχνουν στα Συνδικάτα και τους αγωνιστές που
δίνουν στους δρόμους, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, τον αγώνα να επιβιώσει
η εργατική τάξη και ο λαός.
Μα δεν τα λένε. Δε λένε
τίποτε. Λες και δεν είναι οι χώροι δουλειάς εστίες υπερμετάδοσης της πανδημίας,
λες και όλα λειτουργούν ιδανικά.
Δεν λένε ούτε αυτό που
ξέρουν οι πάντες. Ότι όχι μόνο δεν γίνεται κανένας έλεγχος, αλλά έχουν αφήσει
τους εργαζόμενους στο έλεος του κορωνοϊού στις βιομηχανικές ζώνες, τις
βιομηχανίες τροφίμων και το εμπόριο τροφίμων, στα μεγάλα σούπερ μάρκετ, στα
μέσα μαζικής μεταφοράς.
Να μας πει η κυβέρνηση,
όχι γενικά αν κάνει ελέγχους, αλλά πόσα σούπερμάρκετ έχει ελέγξει, πόσα
εργοστάσια τροφίμων, χημικής βιομηχανίας, μετάλλου, πόσα λιμάνια όπως το λιμάνι
του Πειραιά, ή εργοστάσια παραγωγής ενέργειας όπως διυλιστήρια;
Ας μας πει τί μέτρα έχει
πάρει στα μέσα μαζικής μεταφοράς, που οι καταγγελίες έρχονται από παντού, που
ακόμη και η περιφέρεια σε δικούς της ελέγχους περιγράφει την κατάσταση ως
τραγική. Κάθε μέρα στα μετρό και λεωφορεία ο εργατόκοσμος είναι ο ένας πάνω
στον άλλο σαν τις σαρδέλες. Είναι ψέματα;
Ας μας πει τί ελέγχους
έχει κάνει στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, όπου το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής
έχει στείλει μέχρι τώρα δυο επιστολές στον ΕΟΔΥΥ για να γίνουν έλεγχοι σε
συγκεκριμένες επιχειρήσεις με ονοματεπώνυμο και δεν έχει πάρει καμιά απάντηση; Κι αυτό όταν είναι
κανείς τυχερός και απαντήσει ο ΕΟΔΥΥ, γιατί όποιος έχει δοκιμάσει στα τηλέφωνα
που δίνει ξέρει ότι δεν τα σηκώνει κανείς.
Αλλά επειδή Ελλάδα δεν
είναι μόνο η Αττική κι επειδή κόκκινες περιοχές πλέον υπάρχουν παντού στην
επικράτεια, ας μας πει η κυβέρνηση για ελέγχους στην Άρτα όπου σε μεγάλη
πτηνοτροφική μονάδα εμφανίστηκαν σωρεία κρουσμάτων. Ή σε μεγάλη βιομηχανική
μονάδα αλλαντικών που τα κρούσματα έφτασαν τα 39 και πολλαπλασιάζονται.
Να μας πει για τη Χίο που
η κατάσταση στα σούπερ μάρκετ έχει ξεφύγει και οι εργαζόμενοι είναι στο έλεος
της εργοδοσίας με κανένα μέτρο, ενώ συνεχίζει την λειτουργία τους.
Τι έχει να μας πει για τις
Βιομηχανικές περιοχές όπου χιλιάδες εργαζόμενοι και δουλεύουν στην κυριολεξία
με το θάνατο, ο ένας πάνω στον άλλο;
Τι έχει να πει η κυβέρνηση
γιαμεγάλη επιχείρηση στο χώρο των τροφίμων που απέκρυψε τον θάνατο εργάτριας
από κορονοϊό και όταν πήγε ο ΕΟΔΥ του απαγόρευσαν την είσοδο; Ακόμα και με την
αστυνομία με τα χίλια ζόρια μπήκε μέσα. Και φυσικά ο εργοδότης είχε
τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους για να μην μιλήσουν.
Ποιους ελέγχους για
παράδειγμα κάνει ο ΣΕΠΕ; Είναι γνωστό ότι έχει μείνει χωρίς επιθεωρητές, χωρίς
υποδομή. Δηλαδή, για παράδειγμα, τι ελέγχους να κάνει στην Δυτική Αττική όταν
υπάρχουν μόνο 12 άτομα με ένα όχημα για πάνω από 150.000 εργαζόμενους; Κι όταν
πολλές φορές οι μισοί από αυτούς πρέπει να κάνουν δουλειές γραφείου; Αντίστοιχα
στον Πειραιά, στην Ανατολική Αττική και αλλού.
Τα στοιχεία είναι
συντριπτικά. Στην Πέλλα σε επιχειρήσεις τροφίμων 114 κρούσματα. Στα Γιαννιτσά
191. Στο νομισματοκοπείο δεκάδες κρούσματα. Σε βιομηχανία φαρμάκου δεκάδες.
Αναφέρουμε σήμερα
-ενδεικτικά- αριθμούς που αποτυπώνουν ένα πολύ μικρό μέρος της πραγματικότητας,
γιατί αν κάναμε αναλυτική αναφορά θα τελειώναμε αύριο.
Όμως προκαλούμε την
κυβέρνηση να βγει και να μας διαψεύσει. Ας τολμήσει.
Γιατί σύντομα θα δώσουμε
στη δημοσιότητα το σύνολο των καταγγελιών των Συνδικάτων. Καταγγελίες που η
κυβέρνηση και τα υπουργεία γνώριζαν και γνωρίζουν, κι αν δε γνωρίζουν ξέρουν
πολύ καλά που έπρεπε να ελέγξουν.
Κι ας αφήσουν τα παραμύθια
για αντισηπτικά στις εισόδους των εργοστασίων που κι αυτά είναι αμφιβόλου
ποιότητας. Ακόμα και τα τεστ σταματάνε πολύ πριν την είσοδο των χώρων δουλειάς.
Είναι μάλιστα προκλητικοί
οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ιδιαίτερα στα σούπερ μάρκετ, που τελευταία
εμφανίζονται δήθεν σαν φιλεύσπλαχνοι που σκέφτονται τους εργαζόμενους και τους
ευχαριστούν.
Το τονίζουμε ξανά ότι οι
εργοδότες δεν λογαριάζουν τίποτε, στην κυριολεξία κάνουν ότι θέλουν.
Οι καταγγελίες είναι
δεκάδες και σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η εργοδοσία τους
απαγορεύει να πάρουν άδεια ειδικού σκοπού. Υποχρεώνει να δουλεύουν όσους
ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, να δουλεύουν εργαζόμενοι ακόμη και με συμπτώματα.
Στην παραγωγή ειδικά, δεκάδες
είναι αυτοί που εργάζονται χωρίς μέτρα, χωρίς αποστάσεις, έτσι γιατί το θέλει ο
εργοδότης, για να μεγαλώσει τα κέρδη του.
Αρνούνται να πληρώσουν
όσους είναι σε καραντίνα, τους δίνουν άδειες άνευ αποδοχών.
Δεν τους ενδιαφέρει η
ανθρώπινη ζωή, παρά μόνο να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις για να μην χάσουν
κανένα ευρώ.
Μιλούν για lockdown, μας κοροϊδεύουν. Είναι
μόνο για μας, για να μην μιλάμε, να μην οργανώνουμε την αντίσταση της εργατικής
τάξης, να το βουλώσουμε και να υποταχτούμε στην κερδοφορία των επιχειρηματικών
συμφερόντων. Και μάλιστα να μας στέλνουν τις αύρες, τα ΜΑΤ, τις δυνάμεις
καταστολής.
Είναι λοιπόν τεράστιες οι
ευθύνες της κυβέρνησης, και των αρμόδιων υπουργείων. Εγκληματούν απέναντι στους
εργαζόμενους και τη ζωή τους ο ΣΕΒ, η εργοδοσία των σούπερ μάρκετ. Ισχύει για
ακόμη μια φορά ο θάνατος μας, η ζωή τους.
Ένα χρόνος μετά έχουν
καταγραφεί πάνω από 185.000 κρούσματα και σχεδόν 6.500 θύματα.
Να βγάλουν οι εργαζόμενοι
τα συμπεράσματα τους από τις συνέπειες της κυβερνητικής διαχείρισης της
πανδημίας, που έχει ως βασικό κριτήριο τη θωράκιση της κερδοφορίας των λίγων.
Να κρίνουν αν αυτό που μας
έλεγε η κυβέρνηση ότι στην πανδημία «είμαστε όλοι μαζί», ισχύει.
Αν τα ιδιωτικοποιημένα
συστήματα υγείας και τα business plan για τη λειτουργία των νοσοκομείων, οι
απαρχαιωμένες υποδομές στο όνομα των δημοσιονομικών αντοχών και η άνθηση των
ιδιωτικών κλινικών μας γιάτρεψαν , μας προστάτεψαν, ή τελικά μας καταδίκασαν.
Αν οι τεράστιες
δυνατότητες και τα επιτεύγματα της επιστήμης είναι τελικά για τους πολλούς, ή
για τη μπάζα των λίγων.
Αν το ένα αντιδραστικό
νομοσχέδιο κάθε τρεις μέρες ένα χρόνο τώρα, που έδινε κάθε λογής «πακέτα» σε επιχειρηματικούς ομίλους,
ωφέλησε το λαό.
Αν ακόμα κι αυτά τα
εμβόλια, επίτευγμα χιλιάδων επιστημόνων, αποτελούν δημόσιο αγαθό ή πεδίο
κερδοφορίας και σφοδρών ανταγωνισμών, καμιά δεκαριά κολοσσών εταιρειών.
Ωστόσο για μας τα πράγματα
είναι καθαρά.
Χωρίς τη δράση των
Συνδικάτων η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Η αποκάλυψη της εγκληματικής
πολιτικής κυβέρνησης-εργοδοσίας, οι εκατοντάδες παρεμβάσεις των σωματείων είναι
αυτά που φοβούνται και γι΄αυτό έχουν λυσσάξει να καταστείλουν το κίνημα.
Γι’ αυτό βαράνε στο ψαχνό
και συκοφαντούν τους υγειονομικούς που δίνουν μάχες μέσα κι έξω από τα
νοσοκομεία, διεκδικώντας υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό.
Γι’ αυτό κάνουν βρώμικη
επίθεση στους φοιτητές που απαιτούν ανοιχτά Πανεπιστήμια, θεσμοθετώντας ειδική
αστυνομία.
Γι’ αυτό στέλνουν εξώδικα
σε όποιο σωματείο απαιτεί μέτρα προστασίας στη δημόσια συγκοινωνία.
Γι’ αυτό τους φαίνεται
ανεπίτρεπτη και επικίνδυνη κάθε κινητοποίηση που γίνεται με υποδειγματικό τρόπο
όσο αφορά την προστασία από την πανδημία, ενώ δεν δίνουν δεκάρα για την
υπερέκθεση από τον κορονοϊό στους χώρους δουλειάς.
Τους το έχουμε πει καθαρά
από τον περασμένο Απρίλη.
Τα δικά μας στόματα δεν θα
τα κλείσουν. Και κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή.
Δεν θα σταματήσουμε λεπτό
να διεκδικούμε:
·
Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους
δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.
·
Υποδομές στο ΣΕΠΕ σε προσωπικό και
υλικοτεχνική υποδομή και μέσα μεταφοράς.
·
Οργανωμένος έλεγχος σε ΒΙΠΕ και μεγάλες
βιομηχανικές μονάδες όπου απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι.
·
Οργανωμένος έλεγχος στα σούπερ μάρκετ.
·
Σε τακτά χρονικά διαστήματα τεστ σε όλους
τους εργαζόμενους.
·
Έλεγχος στους χώρους δουλειάς να τηρούνται οι
αποστάσεις, σε μονάδες παραγωγής, γραφεία, αποθήκες, logistics.
·
Άμεση ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας
με κρατική χρηματοδότηση, προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού
προσωπικού με πλήρη δικαιώματα. Κάλυψη όλων των αναγκών σε ΜΕΘ και υποδομές που
απαιτούνται για την πλήρη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών υγειονομικής
περίθαλψης και έρευνας.
·
Ταχύτερο εμβολιασμό με αποτελεσματικά, ασφαλή
και δωρεάν εμβόλια, χωρίς αποκλεισμούς στην προμήθειά τους, Κατάργηση των
πατεντών για τα εμβόλια και για όλα τα άλλα αναγκαία φαρμακευτικά προϊόντα που
μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
·
Άμεση χορήγηση δωρεάν και καθολικά από το
κράτος όλων των αναγκαίων μέσων προφύλαξης και προστασίας (μάσκες, γάντια,
αντισηπτικά κ.λπ.), διαγνωστικών εξετάσεων.
·
Στήριξη του εισοδήματος και των δικαιωμάτων
των εργαζομένων. Προστασία των ανέργων, ένταση του αγώνα ενάντια σε κυβέρνηση
και επιχειρηματικούς ομίλους, που επιχειρούν να τσακίσουν μισθούς και
συντάξεις, τα ασφαλιστικά, τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα.
·
Καμία περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων
των λαών με πρόσχημα τον κορονοϊό.