Ντράπηκε και η
ντροπή. Αντί το Υπ. Εργασίας να απολογηθεί και να πάρει πίσω το προκλητικό
“ποινολόγιο” για τους ανέργους, επιτίθεται στα συνδικάτα που το καταγγέλλουν.
Όμως η ίδια η ανακοίνωση επιβεβαιώνει την αθλιότητα του νόμου που υλοποιούν.
Μετατρέπει τα θύματα σε θύτες. Αναπαράγει την ανυπόστατη κατηγορία ότι οι άνεργοι είναι επί της ουσίας “καταχραστές” αφού “ενθυλακώνουν χρήματα” που δήθεν θα πήγαιναν σε άλλους ανέργους.
Τι και αν την τακτική επιδότηση ανεργίας παίρνει μόλις το 10-12%
των εγγεγραμμένων ανέργων και αυτό για 12 μήνες. Τι και αν το επίδομα
μακροχρόνια ανεργίας των 200 € παίρνει μόνο ένα μικρό τμήμα ανέργων και αυτό με
εισοδηματικά κριτήρια.
Τι κι αν από τις κοινωνικές παροχές της ΔΥΠΑ (προγράμματα
κοινωνικού τουρισμού, τη χορήγηση βιβλίων, τη χορήγηση εισιτηρίων είτε τα
κατασκηνωτικά προγράμματα και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς) αποκλείονται
δεκάδες χιλιάδες άνεργοι επίσης με εισοδηματικά κριτήρια. Κανένας μακροχρόνια
άνεργος δεν «ενθυλακώνει κονδύλια» όπως ψευδώς αναφέρει το Υπουργείο με βάση
την παραμονή του στα μητρώα της ανεργίας, πόσο περισσότερο στερεί παροχές από
άλλους ανέργους.
Είναι συνειδητό ψέμα και αθλιότητα αυτοί οι ισχυρισμοί.
Την
ίδια στιγμή δίνει εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από τις ασφαλιστικές εισφορές των
εργαζομένων μέσα από διάφορα προγράμματα στους επιχειρηματικούς ομίλους,
προσφέροντας φτηνή και ευέλικτη εργασία, ανακυκλώνοντας την ανεργία και την
ομηρία των εργαζομένων.
Το
ποινολόγιο της κυβέρνησης σε όσους σήμερα υποφέρουν από την ανεργία, την
ακρίβεια, τη φτώχεια έχει έναν και μόνο σκοπό: να εμφανίσει μια πλαστή εικόνα
για την πραγματική κατάσταση και ταυτόχρονα να προχωρήσει η πολιτική της
ανακύκλωσης της ανεργίας, της ανασφάλειας και της ομηρίας στους διάφορους
“φαταούλες” των προγραμμάτων κατάρτισης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με το ποινολόγιο ο άνεργος
διαγράφεται από τα μητρώα της ΔΥΠΑ όχι μόνο στην περίπτωση που δε δεχτεί
οποιαδήποτε εργασία του προταθεί αλλά κι αν δεν πάρει μέρος σε οποιοδήποτε
πρόγραμμα κατάρτισης.
Η ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) έχει στηθεί
πάνω στον κόπο εκατομμυρίων εργαζομένων, από τις κρατήσεις και τον ιδρώτα τους.
Σήμερα όχι μόνο βρίσκεται μακριά από τις βασικές ανάγκες των ανέργων αλλά
δημιουργεί ένα στρατιωτικό πλαίσιο λειτουργίας που όχι απλά δε στηρίζει τις
προϋποθέσεις για σταθερή και μόνιμη εργασία αλλά θα τιμωρεί τους ανέργους.