Το έργο του πλούσιο σε μέγεθος και ποιότητα. Κάθε πόνος της εργατικής τάξης, κάθε καημός, κάθε συμβάν, γίνεται πενιά στο μπουζούκι του. Οι εργατικοί αγώνες δεν τον αφήνουν αδιάφορο. Το τραγούδι οι Φάμπρικες στο οποίο είναι ο ίδιος στιχουργός συνθέτης και τραγουδιστής μαζί με τη Μαρίκα Νίνου, ηχογραφείται σε δίσκο 78 στροφών στην αρχή της δεκαετίας του ’50.
Είναι η εποχή όπου οι 540.000 βιομηχανικοί εργάτες και ο αυξανόμενος υπαλληλικός κόσμος (τράπεζες, δημόσια διοίκηση κ.α.) χωρίς αξιόπιστη συνδικαλιστική ηγεσία σε δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο όπου κυριαρχούσαν οι συνδικαλιστικές φατρίες των Μακρή και Θεοδώρου, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα είτε με την αμερικανική «βοήθεια» και το σχέδιο Μάρσαλ είτε με την αυτοσυγκράτηση και τη λιτότητα στη διαβίωσή του. Σημαντικά προβλήματα της εποχής είναι η ανεργία και η υποαπασχόληση.
Ο στίχος, « γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά», καταφέρνει να τρυπώσει στις καρδιές των κυνηγημένων αλλά αλύγιστων πρωτοπόρων εργατών και να τους μεταδώσει νότες αισιοδοξίας τη δύσκολη εκείνη περίοδο.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης κέρδισε επάξια τον τίτλο του δημιουργού των τραγουδιών της εργατικής τάξης. Τον ευχαριστούμε για τη μεγάλη και μοναδική η προσφορά του