Ένας χρόνος με πανεπιστήμια άδεια από φοιτητές και φοιτήτριες!
29 Μαρτίου 2021
Ένας χρόνος χωρίς ζωντανή επαφή, ο καθένας μόνος και η καθεμία μόνη, μπροστά σε έναν υπολογιστή. Ένας χρόνος όπου η ποιότητα των μαθημάτων έχει υποβαθμιστεί, χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια για τη βελτίωση των όρων της τηλεκπαίδευσης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διδασκόντων/ουσών. Ένας χρόνος με αναβολές εργαστηριακών μαθημάτων, πρακτικών και κλινικών ασκήσεων, με εξεταστικές πολλές φορές χωρίς να έχουν διανεμηθεί εγκαίρως τα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Ένας χρόνος με τους/ τις πρωτοετείς φοιτητές/τριες να μην ξέρουν πως είναι μια πανεπιστημιακή αίθουσα, να μην έχουν γνωρίσει συμφοιτητές και συμφοιτήτριες. Ένας χρόνος με μια διαμεσολαβημένη, «εικονικού» τύπου επικοινωνία με φοιτητές/τριες και συναδέλφους/φισσες.
Αλλά, ταυτόχρονα, ένας χρόνος με τα πανεπιστήμια να πραγματοποιούν κανονικά όλες τις εργασίες και διαδικασίες εκτός από τη δια ζώσης εκπαίδευση. Ένας χρόνος με νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης σε κάθε βαθμίδα της δημόσιας εκπαίδευσης. Ένας χρόνος χωρίς ουσιαστικό διάλογο μέσα στα συλλογικά όργανα και με τις δημοκρατικές διαδικασίες υποβαθμισμένες. Ένας χρόνος με καθήλωση των δημοσίων δαπανών για την εκπαίδευση σε επίπεδα χειρότερα από το 2003!
Ένας χρόνος με ένταση του αυταρχισμού και με (προσπάθεια για) κατασκευή ενός αστυνομοκρατούμενου, σχεδόν «πανοπτικού» πλαισίου λειτουργίας των πανεπιστημίων. Ένας χρόνος με δημιουργία ενός πλαισίου πειθάρχησης της νεολαίας, όπου οι φοιτητές/τριες δεν νοούνται ως μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αντιμετωπίζονται ως δυνάμει κακοποιά στοιχεία και τα πανεπιστήμια ως a priori άντρα ανομίας και παραβατικότητας. Ένας χρόνος με τις διοικήσεις στα πανεπιστήμια να μην διεκδικούν ούτε τα αυτονόητα για τη λήψη όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων (πχ δωρεάν τεστ για εργαζόμενους και εργαζόμενες, φοιτητές και φοιτήτριες που πρέπει να βρίσκονται σε πανεπιστημιακούς χώρους). Ένας χρόνος με κανένα σχέδιο για άμεσα μέτρα ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, την ίδια στιγμή που προβλέπονται 1.030 οργανικές θέσεις «ειδικών φρουρών», οι οποίοι έχουν αποδειχτεί επικίνδυνοι για την υγεία μας!
Ένας χρόνος με στοχευμένες προσπάθειες για κοινωνικό αποκλεισμό των μαθητών/τριών χαμηλής κοινωνικο-οικονομικής προέλευσης (βλ. θέσπιση της «ελάχιστης βάσης εισαγωγής») και δραματική συρρίκνωση των περιφερειακών πανεπιστημίων.
Ένας δυστοπικός χρόνος, ο οποίος προοιωνίζει ένα εξίσου δυστοπικό μέλλον.
Το Κεντρικό Συμβούλιο του Συλλόγου ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου απαιτεί και διεκδικεί:
• την άμεση λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας για να ανοίξουν τα πανεπιστήμια με ασφάλεια!
• την ακύρωση στην πράξη όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων που μετατρέπουν τα πανεπιστήμια σε κέντρα πιστοποίησης δεξιοτήτων και σε χώρους αστυνομικής επιτήρησης και καταστολής!
