Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απτόητη το αντιλαϊκό και αντεργατικό της έργο. Συνεχίζει απτόητη να νομοθετεί εν μέσω πανδημίας, φέρνοντας κάθε λίγο νέα νομοσχέδια εκτρώματα όπως αυτό που ήρθε σήμερα για ψήφιση στη βουλή και αφορά την παιδεία.
Όπως και οι προηγούμενοι, έτσι και οι τωρινοί κυβερνώντες έχουν κηρύξει ξεκάθαρα τον πόλεμο στην εκπαίδευση και στα μορφωτικά δικαιώματα μαθητών και φοιτητών.
Το ΝΤ Σάμου της ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει την κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Παιδείας, για το νομοσχέδιο που φέρνει σαρωτικές αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης στα Πανεπιστήμια, αφήνοντας απ’ έξω χιλιάδες μαθητές των λαϊκών οικογενειών. Επί της ουσίας η κυβέρνηση υλοποιεί την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής για την πρόσβαση κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι το κάθε Τμήμα θα διαλέγει τους εισακτέους και όχι οι μαθητές το Τμήμα που επιθυμούν.
Η αντιεκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζεται οξύνει ακόμα περισσότερο, τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Ο πραγματικός στόχος της πολιτικής αυτής είναι να δημιουργήσουν χιλιάδες φθηνά εργατικά χέρια – ευέλικτα εργαλεία για τις μηχανές των μεγαλοεπιχειρηματιών, αποκλείοντας χιλιάδες μαθητές απ’ τα Πανεπιστήμια και σπρώχνοντάς τους βίαια στην εφήμερη κατάρτιση. Καταργείται η ελεύθερη επιλογή τμήματος και οδηγούμαστε, επίσης, σε κλείσιμο δεκάδων πανεπιστημιακών τμημάτων. Όλα αυτά συνάδελφοι δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια μιας συνολικότερης πολιτικής που επιτίθεται στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Άλλωστε, εύκολα μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα, διαβάζοντας την Έκθεση Πισσαρίδη, που ουσιαστικά προβλέπει πολλά απ’ αυτά.
Στο ίδιο νομοσχέδιο εισάγεται και ο θεσμός της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, οι κάμερες στις σχολές, το face control και οι πειθαρχικές ρυθμίσεις. Το δόγμα “νόμος και τάξη” της ΝΔ και του Χρυσοχοΐδη έρχεται για να επιχειρήσει την καταστολή κάθε αγωνιστικής διεκδίκησης του φοιτητικού κινήματος. Τους οργανωμένους αγώνες φοβούνται γιατί ξέρουν ότι μόνο αυτοί, όταν κινούνται σε ταξική κατεύθυνση, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω και να ανατρέψουν την πολιτική τους. Δεν είναι τυχαίος ο χρόνος και η εποχή που επιλέγουν να τα φέρουν όλα αυτά, δεν είναι τυχαίο ότι ταυτόχρονα χτυπούν και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Επιπλέον, στο ν/σ που ψηφίζεται σήμερα, εισάγεται όριο σπουδών τέτοιο που οδηγεί σε διαγραφή χιλιάδων φοιτητών που είτε αναγκάζονται να εργαστούν παράλληλα με τις σπουδές τους, είτε για διάφορους άλλους λόγους δε κατάφεραν να ολοκληρώσουν έγκαιρα τη φοίτησή τους.
Αντί η κυβέρνηση, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, να πάρει ουσιαστικά μέτρα, εν μέσω πανδημίας, για να προστατέψει τη υγεία αλλά και την μόρφωση των μαθητών και των φοιτητών, για να κρατήσει σχολές και σχολεία ανοιχτά, αυτή φέρνει το ένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο πίσω από το άλλο. Ένας χρόνος πανδημία κι ακόμα οι σχολές κλειστές και τα σχολεία κλείνουν χωρίς να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα εκπαιδευτικών, φοιτητών, μαθητών και γονιών για μέτρα που θα οδηγήσουν στην ασφαλή διά ζώσης λειτουργία. Κοντεύουμε 4 μήνες απ’ το σεισμό που έπληξε το νησί μας κι ακόμα ψάχνουν να βρουν που θα στεγαστούν εκατοντάδες μαθητές που τα σχολεία τους επλήγησαν.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας βρήκε την κατάλληλη στιγμή και προχώρησε στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης για τη λεγόμενη “...εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο». Επιδίωξή τους είναι εντός του μήνα να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης στην εκπαίδευση ως πρώτο βήμα με άμεσο στόχο την εφαρμογή της «ατομικής αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών.
Η λεγόμενη «αξιολόγηση» συνάδελφοι θα οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι θέλει να πετύχει.
Θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη υποβάθμιση του σχολείου, στη μεταφορά της ευθύνης για όλα τα προβλήματα στους ίδιους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, στην ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση της εκπαίδευσης. Υπάρχει διεθνής πείρα από «αξιολογημένα» σχολεία σε πολλές χώρες όπου ο αναλφαβητισμός, η φυγή των παιδιών απ’ το σχολείο, οι ταξικοί φραγμοί και η ατελείωτη κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις!
Οι δείκτες, εξάλλου, της λεγόμενης εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης (48 τον αριθμό παρακαλώ) είναι αποκαλυπτικοί:
Σε ένα υποχρηματοδούμενο σχολείο θα αξιολογείται η «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων». Δηλαδή πώς θα γίνεται περιορισμός δαπανών, πώς θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη οι γονείς, πώς θα αναζητούνται χορηγοί.
Σε ένα υποστελεχωμένο σχολείο, που η λειτουργία του βασίζεται σε 50.000 συμβασιούχους, θα αξιολογείται η «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού». Δηλαδή το πώς θα καλύπτονται τα κενά εκ των ενόντων, πώς θα γίνεται ο εκπαιδευτικός λάστιχο, πώς θα μπαλώνονται τρύπες με εκπαιδευτικούς να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα.
Σε ένα σχολείο με ακατάλληλες υποδομές, με αίθουσες κλουβιά και χιλιάδες μαθητές σε κοντέινερς, θα αξιολογείται «η αξιοποίηση των σχολικών υποδομών», αλλά και ο εμπλουτισμός και εκσυγχρονισμός τους. Και επειδή μάλλον ο Σύλλογος Διδασκόντων είναι λίγο δύσκολο να αποφασίσει την ανέγερση νέων κτηρίων, αυτό που θα αξιολογείται θα είναι το άνοιγμα της πόρτας στους χορηγούς και τις κάθε λογής επιχειρήσεις για να κάνουν τις μπίζνες τους.
Σε μια εποχή που υπάρχει ανάγκη για στέρεη γνώση και ολόπλευρη μόρφωση, θα αξιολογείται η «καλλιέργεια δεξιοτήτων στους μαθητές». Δηλαδή το πόσο γρήγορα γίνεται η στροφή της εκπαίδευσης στη λογική της απόκτησης εφήμερων δεξιοτήτων εις βάρος των πραγματικών μορφωτικών αναγκών των μαθητών και κατά πόσο ανοίγει η πόρτα για την εμπλοκή στην εκπαιδευτική διαδικασία φορέων άσχετων με την εκπαίδευση, από Μ.Κ.Ο. μέχρι και επιχειρήσεις.
Η κυβερνητική επιχειρηματολογία ότι: «η αξιολόγηση έχει σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης» είναι 100% παραπλανητική και υποκριτική!
Καθοδηγητικό νήμα των κυβερνητικών σχεδιασμών αποτελούν οι εκθέσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ αλλά και οι διαπιστώσεις της έκθεσης Πισσαρίδη για την εκπαίδευση, που επισημαίνουν ως κομβικό πρόβλημα την «Έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δομών και του εκπαιδευτικού προσωπικού», μιλώντας για συνεχή αξιολόγηση με βάση κριτήρια όπως οι επιδόσεις των μαθητών, το ποσοστό εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, οι ειδικές προκλήσεις κάθε σχολείου, αλλά και για σύνδεση της χρηματοδότησης των σχολείων με την επίτευξη εκπαιδευτικών στόχων, δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων και σύγκριση μεταξύ των σχολείων, συμπυκνώνοντας έτσι μια φιλοσοφία κοινή για όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις, απ’ το ΠΑΣΟΚ και τη Διαμαντοπούλου, την περίοδο της ΝΔ το 2013-14, τη νομοθεσία Γαβρόγλου επί ΣΥΡΙΖΑ, για ένα σχολείο της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας!!
Το ΝΤ Σάμου της ΑΔΕΔΥ, όπως μέχρι τώρα κάνει και σε όλο το Δημόσιο τομέα, στηρίζει την απεργία – αποχή που έχουν αποφασίσει οι ομοσπονδίες των εκπαιδυτικών από τις διαδικασίες αξιολόγησης στελεχών και αξιολόγησης / αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων. Καλούμε όλους τους συνάδελφους εκπαιδευτικούς να πράξουν το καθήκον τους αλλά και τα εκπαιδευτικά σωματεία να πάρουν αποφάσεις αντίστασης στα κυβερνητικά σχέδια, να ενημερώσουν και να οργανώσουν την επιτυχία της απεργίας – αποχής.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, απαιτούμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους, τέτοια που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Απαιτούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη. Να μείνει στα χαρτιά μαζί με την αξιολόγηση!
Θέλουμε ανοιχτά και ασφαλή σχολεία και σχολές, που να μορφώνουν ολόπλευρα και όχι να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Θέλουμε άμεση λύση για τα παιδιά που δεν έχουν σχολειά στη Σάμο μετά το σεισμό, απαιτούμε κτήρια με πλήρη αντισεισμική θωράκιση, αλλά και θωράκιση από κάθε είδους καταστροφή όπως πλημμύρα και φωτιά. Να γίνουν άμεσα μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας, να μονιμοποιηθούν τώρα όλοι οι συμβασιούχοι. Λέμε όχι σε αστυνομία και διαγραφές στα πανεπιστήμια, λέμε ναι στην ισότιμη πρόσβαση για όλους.
Δεν αποτελούν πολυτέλεια συνάδελφοι όλα αυτά, αλλά πραγματικές ανάγκες και γι’ αυτές τις ανάγκες η απάντηση των εργαζομένων θα δοθεί στους δρόμους του αγώνα.
Θα υπερασπιστούμε τη μόρφωση και την υγεία μας με κάθε τρόπο!
